Niemcy: Kwarantanna a utrata zarobków
Niemcy zaczynają stosować również coraz bardziej drastyczne środki w walce z epidemią koronawirusa. Wiele osób pracuje zdalnie. Urzędy zdrowia przy podejrzeniu zakażenia kronawirusem mogą objąć ludzi domową kwarantanną. To władze sanitarne decydują, wobec kogo zastosowany zostanie taki środek. Coraz więcej osób zaraża się koronawirusem. W Niemczech kwarantanna obowiązuje także te osoby, w stosunku do których istnieje samo podejrzenie zakażenia koronawirusem. Osoby podejrzane o infekcję i pracujące zawodowo nie mogą zatem udać się do miejsca pracy celem wykonywania swoich obowiązków zawodowych.
W Niemczech ogłoszenie kwarantanny jest uregulowane przepisami Ustawy o Ochronie przez Infekcjami (IfSG – Infektionschutzgesetz z 01.01.2001).Jej zadaniem jest regulacja systemu zgłoszeń chorób zakaźnych. IfSG ustanawia nie tylko, jakie choroby podlegają obowiązkowi zgłoszeniowemu w przypadku podejrzenia infekcji, zachorowania lub śmierci na skutek zakażanie, lecz także to, jakie wyniki badań laboratoryjno-diagnostycznych w odniesieniu do czynników zakaźnych muszą zostać zgłoszone odpowiednim organom.
Co oznacza „przypadek podejrzenia o infekcję”?
W Niemczech „przypadek podejrzenia o infekcję” dotyczy każdej osoby, która cierpi na jakąkolwiek formę ostrych objawów chorobowych dróg oddechowych i która w przeciągu ostatnich 14 dni miała kontakt z osobą, u której potwierdzono obecność koronawirusa. Definicją „przypadku podejrzenia o infekcję” objęte są też osoby, u których w wyniku badań klinicznych lub radiologicznych stwierdzono objawy ostrej infekcji dróg oddechowych, na przykład zapalenie płuc, i które maksymalnie 14 dni przed pojawieniem się objawów przebywały na terenie obszarów wysokiego ryzyka.
Jaki urząd ogłasza kwarantannę?
Kwarantanna zostaje zarządzona przez urząd właściwy dla danego landu. W większości przypadków jest to Urząd ds. Zdrowia, czyli Gesundheitsamt.
Jak wygląda kwestia wypłaty wynagrodzenia w czasie kwarantanny?
Podczas kwarantanny pracownik wprawdzie nie może iść do pracy, ale nie jest on chory. W takim przypadku w myśl § 56 ust. 5 zdanie 1 IfSG pracodawca jest zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia przez okres sześciu tygodni. Na mocy § 56 ust. 5 zdanie 2 IfSG pracodawca może ubiegać się o rekompensatę wypłaconych wynagrodzeń i złożyć wniosek do urzędu, który zarządził kwarantannę w danym landzie. Na dochodzenie roszczeń i złożenie wniosku ustawa w § 56 ust. 11 zdanie 1 IfSG przewiduje dla pracodawcy okres trzech miesięcy.
Utrata zarobków osób prowadzących własną działalność gospodarczą
Na podstawie § 56 ust. 3 IfSG osoby prowadzące własną działalność gospodarczą mogą wystąpić do odpowiedniego urzędu celem ubiegania się o rekompensatę utraconych zarobków za czas sześciu tygodni. Na złożenie wniosku mają oni także trzy miesiące.
A co w przypadku, gdy kwarantanna trwa dłużej niż sześć tygodni?
W przypadku, gdy kwarantanna trwa dłużej niż sześć tygodni, pracownikowi nie jest wypłacana żadna kwota z tytułu utraty wynagrodzenia na skutek kwarantanny. Od początku siódmego tygodnia zostaje mu przyznane odszkodowanie w wysokości zasiłku chorobowego zgodnie z § 47 ust. 1 księgi 5 Kodeksu Ubezpieczeń Społecznych (§ 47 Abs. 1 des Fünften Buches Sozialgesetzbuchs), o ile utrata zarobków nie przekroczy rocznego limitu zarobków dla obowiązkowego ustawowego ubezpieczenia zdrowotnego (§ 56 ust. 2 zdanie 2 IfSG).
Ustawa nie przewiduje żadnych innych odszkodowań
Oprócz wymienionych powyżej możliwości ustawa nie przewiduje żadnych innych odszkodowań (Entschädigung). W przypadku, gdy osoba prowadząca własną działalność gospodarczą utraci ważne zlecenie lub straci zamówienie, nie otrzyma ona z tego tytułu żadnego odszkodowania. Także w przypadku konieczności pobytu w kwarantannie ustawa nie przewiduje żadnej możliwości zadośćuczynienia z tego tytułu (Schmerzensgeld).